- Οσμάν
- I
Ο τρίτος μουσουλμάνος χαλίφης. Αναφέρεται και με το όνομα Οσμάν-ιμπν-Αφάν, συγγενής και γαμπρός του ιδρυτή της μουσουλμανικής θρησκείας Μωάμεθ. Στην εποχή του διωγμού του Μωάμεθ κατέφυγε με τη σύζυγό του στην Αιθιοπία, και ξαναγύρισε στη Μέκκα αργότερα, για να ακολουθήσει τον Μωάμεθ στη Μεδίνα. Όταν πέθανε η σύζυγος του, παντρεύτηκε μιαν άλλη κόρη του Μωάμεθ, και γι’ αυτό τον έλεγαν και Ζουλνερέιν (= διπλοφώτιστος). Το 644 μ.Χ. έγινε χαλίφης. Στα χρόνια του, το ισλαμικό κράτος έφτασε έως το Τουρκεστάν και τον Καύκασο. Το 656 δολοφονήθηκε, την ώρα που διάβαζε το Κοράνι.IIΌνομα δύο Τούρκων σουλτάνων. Αναφέρεται και ως Οθμάν.1. Ο. Α’, γνωστός και ως Γαζή, ιδρυτής του οθωμανικού κράτους (1259-1326). Οι υπήκοοι του κράτους του ονομάστηκαν Οσμανίδες ή Οθωμανίδες. Σε νεαρή ηλικία, στα χρόνια που ζούσε ο πατέρας του, επιτέθηκε εναντίον βυζαντινού φρούριου και αιχμαλώτισε τον φρούραρχο Μιχαήλ Κάσε ή Κόσσυφο. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, τον διαδέχτηκε ως φύλαρχος και έγινε στρατηγός του Σελτζουκίδη σουλτάνου Μαχσούντ B’. Προσεταιρίστηκε τότε τον Κόσσυφο, τον οποίο όρισε σύμβουλό του και το 1288 κατέλαβε το βυζαντινό φρούριο των Μελαγγείων. Μετά τον θάνατο του σουλτάνου και τον διαμελισμό της αυτοκρατορίας των Σελτζουκιδών, ο Ο. έγινε ηγεμόνας της Βιθυνίας. Το 1299 πήρε τον τίτλο του σουλτάνου και αυτοανακηρύχθηκε ανεξάρτητος. Το μικρό αυτό κράτος έγινε αργότερα η μεγάλη Οθωμανική αυτοκρατορία. Ο Ο. κατέλαβε την περιοχή του Μαρμαρά και, μετά από μερικά χρόνια, πολιόρκησε την Προύσα, την οποία κατέλαβε τελικά, μετά τον θάνατό του, ο γιος του Ορχάν. Ο Ο. είχε πρωτεύουσα του κράτους του το Καρά Χισάρ και είχε κόψει νομίσματα με την εικόνα του.2. Ο. Β’, δέκατος έκτος σουλτάνος των Τούρκων (1605-1622). Ήταν γιος του σουλτάνου Αχμέ A’. Μετά τον θάνατο του σουλτάνου, τον διαδέχτηκε ο μεγάλος αδελφός του Μουσταφά A’, τον οποίο όμως οι γενίτσαροι τον κήρυξαν έκπτωτο γιατί ήταν ανόητος. Αναγορεύτηκε τότε σουλτάνος ο O., ηλικίας 13 ετών. Ο O., πολέμησε εναντίον των Περσών, των Κοζάκων του Καύκασου και των Πολωνών. Επειδή θεωρούσε υπεύθυνους για την ήττα του από τους Πολωνούς, τους γενίτσαρους, αποφάσισε να τους διαλύσει. Οι γενίτσαροι τότε επαναστάτησαν (1622), τον συλλάβανε, τον ακρωτηρίασαν και τον διαπόμπευσαν στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης. Τελικά τον κλείσανε στο Επταπύργιο και, σε σύντομο διάστημα, τον πνίξανε. Ο Ο. Β’, παρά τη νεαρή ηλικία του, είχε χαρίσματα ικανού μονάρχη. Είχε όμως αποξενωθεί από τους αυλικούς του και τους ουλεμάδες, εξαιτίας της φιλαργυρίας του, γι’ αυτό και αρνήθηκαν να τον βοηθήσουν εναντίον των γενίτσαρων.
Ο τάφος του Οσμάν Α ‘στην Προύσα. Σ’ αυτόν οφείλεται η υιοθέτηση της πολιτικής των κατακτήσεων, που αποτέλεσε τη βάση της κατοπινής οθωμανικής δύναμης.
Dictionary of Greek. 2013.